# Tum mihi Piso: Quid ergo?


Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Bork [Bork][1] Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. ==Nescio quo modo praetervolavit oratio.== [Iam in altera philosophiae parte.][1] Bonum integritas corporis: misera debilitas. Duo Reges: constructio interrete. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? 


```
Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;

Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris. 
```


A mene tu?
: Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.

Bork
: Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost;

Erat enim Polemonis.
: Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus;

Bork
: Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia.


### Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem;


Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Quis istud possit, inquit, negare? Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. 


Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? `Nam ante Aristippus, et ille melius.` Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. `Sed ille, ut dixi, vitiose.` 


* Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt.
* Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.
* Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.
* Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.
* Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit.


1. Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum;
2. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.
3. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.
4. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?
5. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?


## Beatum, inquit.


Hic nihil fuit, quod quaereremus. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. [Tuum credibile?][1] 


> Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? 


_Sed quid sentiat, non videtis._ In parvis enim saepe, qui nihil eorum cogitant, si quando iis ludentes minamur praecipitaturos alicunde, extimescunt. _Sed ad rem redeamus;_ [Quorum sine causa fieri nihil putandum est.][1] Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando; Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. [Hoc non est positum in nostra actione.][1] 



[1]: https://example.com/